“Wie geen landschap kan zién, echt zien, kan geen gedicht begrijpen, mist de zin van het geheimvolle, voor het mysterieuze”.
Anton van Wilderode.
De woning van Anton van Wilderode.
Op de voorgrond: rozen die de naam kregen van de dichter.
Een huis moet volgens de dichter een nestgevoel geven.
“Het mag geen afschermen zijn van de buitenwereld. Mensen schermen zich veel te veel af van elkaar. Je ziet dat als je naar de huizen kijkt. Al die kerkhofbomen- de coniferen!- op een rijtje. Net soldaten die iedereen van de werf moeten houden….”
“De wereld die wij willen is de wereld
ons tot verzadiging ten deel gegeven
tot overmaat en liefelijk van leven”
“In trage lijnen ligt het landschap verder
met vierkanten gevarieerde groenen.
Een paart loopt op zijn zwarte overschoenen
de weide stuk tot aan de draadversperring”
