11 Juli: Bij het graf van Dr. Geert De Rijcker

Toespraak door Ivo De Cock, voorzitter Dr. Geert De Rijcker Kring.

Goede vrienden, Vlaams nationalisten,

Rond de tijd dat “boerke” Van Brussel overleed, vatte Geert De Rijcker zijn studies aan voor geneesheer in Leuven. Het was de tijd dat de studenten protesteerden tegen het uitblijven van de vernederlandsing van de universiteiten en voor amnestie voor de activisten. De Rijcker sloot zich aan bij het radicale Katholiek Vlaams Hoogstudenten Verbond dat pleitte voor zelfbestuur voor Vlaanderen. Hoe het er aan de universiteit aan toeging toen Geert De Rijcker er studeerde, vertel ik in een korte bloemlezing:
In juli 1923 werd het wetsontwerp-Pierre Nolf gestemd dat een gedeeltelijke vernederlandsing van de leergangen inhield. Hierop riep het overkoepelende Algemeen Vlaams Hoogstudentenverbond (AVHV) met succes een boycot uit van de Nederlandstalige afdeling van de zogenaamde Nolf-barak. In februari 1924 kwam het tot een conflict rond een door het KVHV op touw gezette manifestatie ter ere van August Borms. Bij een botsing tussen Vlaamse en Waalse studenten, na afloop van het Groot-Nederlands Studentencongres op 15 april 1924 in Leuven ,werd de Vlaamse student Berten Vallaeys ernstig gewond door een revolverschot. Drie dagen later werd de dader, de Waal Colback, door het Belgische gerecht op vrije voeten gesteld. Op 3 mei 1924 vaardigde rector Paulin Ladeuse een verbod uit op het houden van politieke vergaderingen. Wie tegen deze maatregel protesteerde, werd van de universiteit gestuurd. Colback en de rustverstoorders werden met rust gelaten. Op 22 december hielden de Walen een vergadering met politieke strekking. De rector trad niet op, in tegendeel, hij bezorgde hen een zaal. Op 16 januari 1926 stuurde kardinaal Mercier zijn gelukwensen aan de coalitie van Waalse en franskiljonse studenten, die zich tegen de Vlaamse studenten openlijk verenigden. De Bormsverkiezing in december 1928 gaf te Leuven aanleiding tot betogingen en straatgevechten tussen Vlaamse en Franstalige studenten.
Tijdens de kerstvakantie ontvingen de ouders van alle Vlaamse studenten een schrijven van de rector waarin geëist werd dat de student er zich schriftelijk toe zou verbinden zich te onthouden van alle separatistische of anti-Belgische betogingen.
De Rijcker die intussen preases geworden was van het KVHV en actief deelnam aan het studentenprotest, werd van de universiteit weggestuurd. Hij kwam in Gent terecht waar hij verkozen werd tot voorzitter van het radicale Algemeen Vlaams Hoogstudenten Verbond (AVHV). Hij gaf het AVHV een nieuwe adem en verhardde de boycotcampagne tegen het uitblijven van de vernederlandsing van het hoger onderwijs. Onder impuls van Geert De Rijcker werd het maandblad Den Uyl opgericht (dat verscheen van november 1928 – maart 1933) met de bedoeling een spreekbuis te zijn voor de radicaal Vlaamsgezinde studenten. De toon van het maandblad was dan ook overwegend strijdlustig en wilde de studenten een platform bieden om de boycot van de Nolf-barak te verdedigen. De oplage bereikte in die periode een hoogtepunt. Er werd zelfs beweerd dat het blad de hoogste oplage van alle studentenbladen kende.

Na zijn studies kwam Geert De Rijcker tussen 1929-1930 naar Stekene op verzoek van zijn schoonbroer Victor Leemans. Ook hier duurde het niet lang of hij lag overhoop met de berekenaars die liever verdienen dan hun volk te dienen.

In 1935 werd hij arrondissementsleider van het VNV en in 1938 nam hij deel, als lijsttrekker, aan de gemeenteraadsverkiezingen in Stekene. Met de lijst Vlaams Blok behaalde hij 22% van de stemmen met als resultaat 2 gekozenen van de 11 raadsleden.

Twee jaar later stierf Dr.Geert De Rijcker veel te jong op 39- jarige leeftijd.