11 Juli viering 2008

Geen “Vlaanderen Feest” toestanden op de 11 juli viering van de Dr. Geert De Rijcker Kring. De Vlaamse Leeuw wordt hier niet vervangen door het Vlaanderen Boven geschreeuw door een zekere BV. Of zeg maar BB, bekende Belg. Men is hier zelfs nog niet te beroerd om de tweede strofe over de vallende tronen en verslonden steden te zingen.
Traditioneel werd er gestart met een bezinningsmoment bij de graven van Geert De Rijcker en Fons Dhollander. Ivo De Cock had het over het Vlaams engagement van Geert De Rijcker, onder andere als studentenleider. Ook over zijn sociaal engagement als geneesheer. Astère Vaerewijck had het over de trouw van Fons Dhollander aan zijn idealen. “Trouw tot de bedelstaf” aan zijn geloof, aan Vlaanderen, aan zijn gezin en aan zijn vrienden.
Na deze bezinning volgde nog een gezellig samenzijn met maaltijd en een feestrede door gastspreker Francis Van Den Eynde. Deze had onderweg menig Vlaamse leeuw zien hangen en wenste ons proficiat. Wat dat betreft mocht het voor ons nog wel iets meer zijn, maar dit terzijde. Hij haalde wat herinneringen op aan een tijd, zeer lang geleden, toen hij te Stekene aanwezig was bij een actie voor het Erepark. Hij herinnerde ook aan tegenslagen, bijvoorbeeld toen hij zich met een aantal gelijkgezinden genoodzaakt voelde om de toenmalige Volksunie te verlaten en een nieuwe partij op te richten. Toen heeft men de Vlaamse onafhankelijkheid in het programma geschreven. Men geloofde er niet echt in, maar als je nadacht over de Vlaamse noden... Hoeveel stemmen het zou opleveren wist men niet. Toch schreef men de onafhankelijkheid in het programma . Vandaag zie je hoever we staan. Het oude België is compleet geblokkeerd. Vandaag is het zelfstandige Vlaanderen geen utopie meer. Wij moeten vandaag niet meer hopen dat Vlaanderen zelfstandig wordt, wij zijn er zeker van. Of dit zelfstandig Vlaanderen een feit zal zijn, morgen, volgend jaar of over vijf jaar, dat weten wij nog niet. Maar het komt er. En als het zover komt…. verzekerde hij ons, dan zal hij, samen met ons, daar zeer zeker wel eentje op drinken.
Hierna kreeg Francis Van Den Eynde nog een aandenken in de vorm van een houtsnede van de hand van de Belseelse kunstenaar Wim De Cock, tevens aanwezig in de zaal. Het officiële gedeelte werd afgesloten met het zingen van de Vlaamse Leeuw. Nadien werd er nog nagepraat en een liedje gezongen. Het werd dus nog een gezellige namiddag.