11 Juli 2013

Traditioneel houden wij ter gelegenheid van 11 juli een korte herdenking bij het graf van Geert De Rijcker en Fons Dhollander.

Hierbij de toespraak bij het graf van Geert De Rijcker door Gilberte Geers en de toespraak bij het graf van Fons Dhollander door Koen De Cock.

Geert De Rijcker

Beste vrienden,Vlaams– Nationalisten,

Geert De Rijcker studeerde in Leuven voor geneesheer. Het was de tijd dat de studenten protesteerden tegen het uitblijven van de vernederlandsing van de universiteiten en voor de amnestie voor de activisten. De Rijcker sloot zich aan bij het radicale Katholiek Vlaams Hoogstudenten Verbond, dat pleitte voor zelfbestuur voor Vlaanderen. Tijdens de kerstvakantie van 1928 ontvingen de ouders van alle Vlaamse studenten een schrijven van de rector waarin geëist werd dat de student er zich schriftelijk toe zou verbinden zich te onthouden van alle separatistische of anti-Belgische betogingen.  De Rijcker nam actief deel aan een studentenprotest en werd van de universiteit weggestuurd. Hij kwam in Gent terecht waar hij verkozen werd tot voorzitter van het radicale Algemeen Vlaams Hoogstudenten Verbond. Onder impuls van Geert De Rijcker werd het maandblad Den Uyl opgericht dat  vescheen van november 1928-maart 1933 met de bedoeling een spreekbuis te zijn voor de radicaal Vlaamsgezinde studenten. De toon van het maandblad was dan ook overwegend strijdlustig. De oplage bereikte in die tijd een hoogtepunt.  Er werd zelfs beweerd dat het blad de hoogste oplage van alle studentenbladen kende. 
Na zijn studies kwam Geert De Rijcker in 1930 naar Stekene op verzoek van zijn schoonbroer Victor Leemans. Ook hier duurde het niet lang of hij lag overhoop met de berekenaars die liever verdienden dan hun volk te dienen. In 1938 nam hij deel ,als lijsttrekker, aan de gemeenteraadsverkiezingen in Stekene. Met de lijst Vlaams Blok behaalde hij 22 % van de stemmen met als resultaat: 2 verkozenen van de 11 raadsleden. Twee jaar later stierf Geert De Rijcker veel te jong op 39 jarige leeftijd.

Fons Dhollander

Ik leerde Fons Dhollander al zeer vroeg kennen. Hij kwam bij ons thuis over de vloer om iets te verkopen, horloges of één of ander huisgerei. Of hij kwam gewoon om een “druppel” te drinken. Steevast werd er gesproken over de politieke actualiteit of over het Vlaams nationalisme. Je zou kunnen zeggen dat ik het Vlaams Nationalisme met de paplepel binnen gekregen heb. Fons deed daar op tijd en stond nog een schepje bij.

Ik herinner mij politieke vergaderingen bij ons thuis. Fons was daar vaak bij aanwezig. Het ging er vaak luidruchtig aan toe en Fons liet zich daarbij niet onbetuigd.  Vaak werd er gelachen, maar het ging er ook ernstig aan toe.  Rechtlijnigheid, rechtvaardigheid en het algemeen belang waren zijn handelsmerk. Goed bestuur, meer moest dat niet zijn. Geen prestigeprojecten. Fons kon hard zijn voor politici die het eigenbelang voor het algemeen belang plaatsten. “Ze moeten mee ulder pueten uit de schuif blijven!” was een historische uitspraak van Fons.

Kan je over Fons spreken zonder over verkiezingscampagnes te spreken? Fons leefde op als hij kon gaan plakken. Hij had de energie van een tiener. Ikzelf ben als scholier meermaals met Fons gaan plakken vóór schooltijd. En na school opnieuw. Daartussen, dus overdag en ’s nachts reed Fons rond om te kijken waar er iets afgeregend of afgetrokken was. Er werd geplakt van Beveren tot Oostakker en soms nog wel iets verder. Toen ik ging studeren in Antwerpen werd het moeilijk om te blijven helpen, maar toen ging Fons plakken met mijn jongste broer.

Het gebeurde tijdens een bepaalde campagne dat onze borden systematisch werden afgebroken. Fons was daar zo verbolgen over dat hij zei: “Als ze een bord kapot slaan zet ik er twee in de plaats”. Ik denk niet effectief gelukt is, maar er stonden toen zoveel borden dat men er niet naast kon kijken. Ik heb eens horen vertellen dat men toen van Brussel is komen kijken of er werkelijk zoveel borden stonden als er gezegd werd.

Volgend jaar hebben we Vlaamse, federale en Europese verkiezingen. Het is dan precies 10 jaar geleden dat Fons ons verliet. Laat ons Fons eren door er een flinke lap op geven.

Vorig jaar was zijn Georgetje nog aanwezig op deze herdenking. Inmiddels hebben we ook van haar afscheid moeten nemen. Laat ons één minuut stilte houden om Fons en Georgette te gedenken.