Frans Crols over het "Warandemanifest"

Geert De Rijcker Kring - Frans Crols over het "Warrandemanifest"

Op zaterdag 17 november was Frans Crols, directeur van Trends magazine te gast bij de Dr. Geert De Rijcker- kring. Hij is tevens co-auteur en mede- initiatiefnemer voor het Warandemanifest.

In het licht van de aanslepende regeringsvorming was zijn uiteenzetting brandend actueel. Hieronder enkele hoogtepunten uit zijn toespraak.

Ook in het buitenland gaat de Belgische crisis niet ongemerkt voorbij. Een blad als "The Economist", wereldwijd gelezen bij de beleidsmakers, dié mensen die internationaal het beleid bepalen, schreef onlangs een artikel getiteld "Belgium: Time to call it a day". Dit betekent zoveel als hou er nu maar mee op.

Hoe gebeuren veranderingen? Vroeger nam men aan dat veranderingen geleidelijk gaan. De praktijk toont aan dat het niet zo is. Frans Crols verwijst naar het boek "the tipping point". Het kantelmoment. Een idee blijft een tijd marginaal. Plots geraakt het idee in de mode, het is "bon ton", het verspreidt zich als een lopend vuurtje, als een virus. Het idee van de Vlaamse onafhankelijkheid is voorbij dat kantelmoment. Steeds meer mensen raken overtuigd dat onafhankelijkheid de enige weg is. Het zijn al lang geen traditionele Vlaams nationalisten meer die voor het idee gewonnen zijn.

De invloed van het koningshuis is tanende. Een goed voorbeeld daarvan was de verklaring van Caroline Gennez na haar bezoek aan de koning. Zij verklaarde ronduit dat zij de regeringspartijen niet gratuit zou steunen bij een eventuele staatshervorming. Van zo een ontbloting van de kroon zou vijf jaar geleden geen sprake geweest zijn. Hoeveel jaar houdt koning Albert het nog uit? En iedereen weet dat zijn zoon niet bekwaam is. Mathilde koningin? Dat kan zij wel op haar twee billen schrijven.

Er is zeer veel "vergiftiging" van de geesten: "Vlaanderen is te klein", "Wij zijn al zo'n klein land" of "de grootmachten gaan dat niet toestaan".

Met betrekking tot de grootmachten: in het buitenland leest men niet meer enkel Franstalige kranten. Er zijn ook Engelstalige bronnen. Paul Belien bijvoorbeeld richt zich voornamelijk op Groot -Brittannië en de Verenigde Staten. Hierdoor zijn de grootmachten beter, evenwichtiger geïnformeerd. Zij zullen de Vlaamse onafhankelijkheid niet promoten, maar ook niet tegenhouden.

Is Vlaanderen te klein? Met zes miljoen inwoners zou Vlaanderen ongeveer op de honderdste plaats staan van 200 zelfstandige staten. Als je zuiver naar grootte van het leger kijkt, aantal tanks, enz. lijken grote landen veel machtiger, maar in de praktijk blijken het vaak reuzen op lemen voeten te zijn. Frans Crols noemt Italië ten tijde van Mussolini , het Iran van vandaag. Efficiëntie lijdt onder te grote binnenlandse verschillen. In het boek "the size of nations" wordt aangetoond dat kleinere landen in de praktijk veel efficiënter blijken te zijn.

Naarmate de democratische besluitvorming toeneemt, blijkt er een tendens tot kleinere staten te ontstaan. De laatste tientallen jaren zijn er zo vele landen bijgekomen. Tsjechië, Slowakije, de Baltische Staten, Slovenië, ... .

Doet Vlaanderen het goed? Onze ondernemerszin is opvallend minder goed dan van onze buurlanden. Er is geen cultuur tot ondernemen. Hoe komt dit? Vermoedelijk gaat het terug tot de val van Antwerpen in 1585. Hierna vluchtte bijna de volledige toplaag van de Zuid- Nederlandse bevolking naar het Noorden. Noord- Nederland kende hierdoor zijn gouden eeuw. Vandaag is het handel drijven een tweede natuur voor de Nederlanders. Vlaanderen is toen zijn ondernemers kwijt geraakt en is dus ook de cultuur van het ondernemen, zijn ondernemerszin kwijtgeraakt.

Toch zijn er talrijke voorbeelden van Vlaamse ondernemers die het wél maken, ook in het buitenland. Bijvoorbeeld Roland Duchâtelet, wiens halfgeleiders nu in alle wagens te vinden zijn. Of Hein Deprez, afkomstig van Belsele, die nu aan het hoofd staat van het internationaal veilingbedrijf Univeg.

Ook op vlak van cultuur staan wij ons mannetje. Het hoeft tegenwoordig niet meer allemaal in het Engels. Een film hoeft niet meer uit Amerika te komen om succesvol te zijn. Er zijn terug Europese, maar ook Indische films, ... met internationale allure. Anne Teresa De Keersmaeker is erkend en gewaardeerd in binnen -en buitenland. Wij moeten niet als zodanig naar authenticiteit streven. Succes komt bijna altijd voort uit een kruisbestuiving van verschillende culturen.

Om te besluiten: België heeft zijn tijd gehad. Wij hoeven nergens schrik voor te hebben. Wij moeten er gewoon voor gaan.