11 juli: Toespraak bij het graf van Geert De Rijcker

Goede vrienden, Vlaams- Nationalisten,
69 jaar geleden overleed Dr. Geert De Rijcker. Bij het afscheid getuigde volksvertegenwoordiger Jan Seghers over de afgestorvene het volgende: “Geert De Rijcker had een taaie wilskracht, was recht op de man af en stak zijn mening niet onder stoelen of banken; hij was eerlijk en trouw als de beste der kameraden. Hij had een afschuw voor compromissen en was voor de jongeren de onkreukbare voorman geworden”. Het was de geest van Rodenbach die ons samenbracht, getuigde prof Van Houtteghem over Dr. Geert De Rijcker: “Mijn rotsvaste overtuiging heb ik gedeeltelijk aan u te danken; de onvoorwaardelijke radicale zienswijze in Vlaams opzicht, daarvan hebt gij in elk geval de kiem gelegd. Beide ontsproten mij aan de aloude Vlaamse studentenbeweging; beiden hadden wij onze collegejaren doorgemaakt in de geest van de Blauwvoeterij en Rodenbach.” Rodenbach werd door Verschaeve omschreven als de Siegfried van Vlaanderen. Hij riep Vlaanderen wakker: “Weg met de lauwaards! Ons behoort het Noordzeestrand”. Met Rodenbach is het alles of niets. “Want men beredeneert niet met het hart “,zegt Cyriel Verschaeve ,die een vurig bewonderaar was van Rodenbach. Alles roept het; en ’t hart weet wat goed is. God zegent het “alles” van ’t hart. Vlaanderen kan niet openbloeien in België. En wat niet openbloeit ,sterft. Maar Gods wil gaat voor alles: Vlaanderen moet openbloeien: Alles voor Vlaanderen en Vlaanderen voor Christus. Het is in die geest van Rodenbach dat wij Dr. Geert de Rijcker herdenken, geen lauw zoetwatergedoe, geen eerloze compromissen maar een radicale koers die ons moet bevrijden van het Belgisch juk. Met deze radicale opstelling verkeren wij in goed gezelschap; zei Christus niet dat hij de lauwen zal verwerpen ? Wie zijn wij dat wij Hem zouden tegenspreken?

11 juli - viering Stekene 10 juli 2009