zaterdag 8 juli 2023


Ter gelegenheid van 11 juli herdachten wij Dr. Geert De Rijcker, Fons Dhollander en Ivo De Cock. Gastspreker was Vlaams Parlementslid Filip Brusselmans.

Onderstaande herdenkingsteksten werden voorgedragen door Koen De Cock

Geert De Rijcker

Goede vrienden, bij de jongste verkiezingen voor het Vlaams Parlement behaalden de twee Vlaamse Nationalistische partijen in Stekene samen bijna 57% van de stemmen, ongeveer gelijk verdeeld over de twee partijen N-VA en Vlaams Belang. Ik heb geen kristallen bol, maar ik denk en ik hoop dat het bij de volgende verkiezingen nog wat méér kan zijn. Wij gaan het hier niet hebben over de verdeel en heers politiek van onze vijanden. Maar met zulke cijfers op Vlaams niveau, dan kon De Wever van Antwerpen naar de maan lopen met zijn socialistische vriendjes.

Dit succes hier in Stekene komt natuurlijk niet uit het niets. Wij gedenken vandaag drie voorgangers die het fundament legden voor dit succes.

Dr. Geert De Rijcker was een radicaal Vlaams studentenleider, voormalig preses van de KVHV, in Leuven, waar hij in 1928 buitengesmeten werd omwille van zijn Vlaams radicalisme. Waarna hij in Gent verder studeerde en daar preses werd van het AVHV, het Algemeen Vlaams Hoogstudenten Verbond, dit AVHA nieuw leven inblies en het radicaliseerde. Hij was inspirator van de ongenadige boycot van de Nederlandstalige afdeling van de NOLF universiteit. De NOLF universiteit, genoemd naar de toenmalige minister van Kunsten en Wetenschappen Pierre Nolf, die het stelsel in 1923 bedacht als compromis, na een regeringscrisis, tussen voorstanders van de volledige vernederlandsing van de universiteit en diegenen die ze Franstalig wilden houden.

Na zijn studies verhuisde Geert De Rijcker, mede op aandringen van zijn schoonbroer, Victor Leemans, van Blankenberge naar Stekene, waar hij zich als huisarts vestigde.

Hier in het Waasland gaf hij mee vorm aan het VNV. In 1935 werd De Rijcker arrondissementsleider van het VNV. Waar andere afdelingen het kartel opzochten met de Katholieken, koos De Rijcker, zijn inborst getrouw, voor de confrontatie. Dit wierp vruchten af. Bij de parlementsverkiezingen van 1936 behaalde het VNV goed 10%. In het kanton Sint Gillis, waar Stekene van deel uitmaakt was dat méér dan 19%.

Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 1932 werd Geert De Rijcker verkozen als lijsttrekker van Lijst 2, de Nationalisten. Bij de verkiezingen van 1938 behaalde Geert De Rijcker met lijst 4, “De Katholieke Vlaams-Nationalisten” liefst 22% van de stemmen, goed voor 2 van 11 zetels. De anderen waren Katholieken. Abdon Heyse, de latere oorlogsburgemeester stond ook op de lijst van de nationalisten in 1932 en 1938.

In 1940 sloeg het noodlot toe en Geert De Rijcker werd ziek en overleed op de leeftijd van amper 39 jaar.

 

Ivo De Cock

Gisteren hebben wij ook een bloemstuk gelegd op het graf van mijn vader, Ivo De Cock, op de begraafplaats van de Hellestraat.

Als er één ding was dat mijn vader niet kon verdragen, dan was het onrecht. Hij zou er zich altijd tegen verzetten. Hij streed mee voor de zwakken en de machtelozen. Als boerenzoon vond hij dat de belangen van de boeren te weinig werden behartigd door de boerenbond, die meer affiniteit toonde met de agro- industrie dan met de boeren. Dus stond hij mee aan de wieg van het Algemeen Boerensyndicaat, de drietand, een organisatie die vandaag is uitgegroeid tot een geduchte belangen organisatie voor de boeren.

Hij vond ook dat Vlamingen in dit onland gediscrimineerd werden en niet kregen waar zij recht op hadden. Hoeft het te verwonderen dat hij aansloot bij de jonge Volksunie, waarvoor hij jarenlang campagne voerde. Hij bleef ook bij de Volksunie, ook al ging die een steeds linksere koers varen. Dat was helemaal niet naar zijn zin. Hij moest niet hebben van communisme en socialisme. Hij had genoeg boeken daarover gelezen en werd daardoor een groot voorstander van het vrije Westen. Maar onder het motto dat je samen méér kunt verwezenlijken bleef hij en ijverde tegelijk voor een meer rechtse koers. Daarmee zat hij trouwens op dezelfde lijn als zijn vriend Fons Dhollander. De Volksunie bleef echter in hetzelfde bedje ziek tot op het punt dat mijn vader zijn idealen niet meer herkende in de partij. Hij had de partij niet verlaten, de partij had hem verlaten. Samen met Fons Dhollander richtte hij dan de plaatselijke afdeling van het Vlaams Blok op. Toen is het zaadje geplant dat inmiddels is het uitgegroeid tot een partij van 28% bij de jongste verkiezingen voor het Vlaamse parlement. Voor de gemeenteraadsverkiezingen stemmen nog veel van die kiezers nog steeds voor de Gemeentebelangen. Daar is dus nog werk aan de winkel. Maar er is dus nog veel potentieel om te groeien en daar zullen wij ons voor blijven inzetten.


Fons Dhollander

Als er verkiezingen in aantocht waren, dan leefde Fons op. Hij werd op slag 10 jaar jonger. Facebook of ander online campagnes bestonden nog niet. Campagne voeren, dat was gaan plakken. Tussendoor werd wel eens hevig discussie gevoerd op café, maar met borden langs de straten, aan huizen en in weiden, daar was het te doen. Fons ging plakken van Beveren tot Oostakker. Hij was vroeger wel eens “gepakt” met het plakken ’s nachts. Dat deed hij dus niet meer. Maar ’s morgens vroeg om 5 uur stond hij paraat. En ’s avonds en ’s nachts reed hij rond om te kijken waar het afgetrokken of afgeregend was. Er was eens een tijd, dat men systematisch onze borden kapot sloeg. Fons was daar zo verbolgen over dat hij zei: als ze nog een bord kapot slaan, zet ik er twee terug. En hij meende wat hij zei. Die verkiezingen stonden er zoveel borden in Stekene, het was nauwelijks te geloven… Er werd gezegd dat men van Brussel is komen kijken of het écht waar was dat hier zoveel borden stonden…

Beste vrienden, je ziet, zelfs met véél tegenkanting kan je veel realiseren. Zelfs als ze systematisch onze borden kapot slaan, of juist daardoor, stonden er nooit zoveel borden in Stekene. Wij worden aan alle kanten geboycot, maar we zullen nog nooit zoveel stemmen gehad hebben. Je moet erin geloven, maar je moet er ook voor werken. Laten wij dat doen, naar het voorbeeld van Fons.


maandag 26 juni 2023

Uitnodiging 


11 Juli Viering met herdenking van 

 Dr. Geert De Rijcker 
Fons Dhollander
 Ivo De Cock 

Op zaterdag 8 juli 2023

Programma: 
11:30u     Herdenking aan de begraafplaats Stekene Centrum, Frans Van Brusselstraat. Met toespraak van Vlaams parlementslid Filip Brusselmans.

12:00u  (Aansluitend) Hamburgers of Braadworst aan de Petanque club Stekene, tussen de centrumparking (Polenlaan, tegenover de markt) en de “Sportstek”, de gemeentelijke sporthal. 

Indien u deelneemt aan het hamburger en braadworst festijn: Graag inschrijven door overschrijving van € 10,- per persoon op rek. BE94 7370 1756 3814 van de Dr. Geert De Rijcker kring. Daarvoor krijgt u 2 hamburgers of 2 braadworsten en één drankje. 
Gelieve bij inschrijving te vermelden wat u wenst.

Zonder inschrijving kunt u eventueel ook nog aansluiten voor hamburgers "zolang de voorraad strekt".  U begrijpt uiteraard dat wij geen kristallen bol hebben zodat wij niet kunnen weten hoeveel hamburgers en worsten wij moeten voorzien.

De activiteit gaat door in open lucht, behalve bij regenweer binnen.

Een nieuwe Start...

Na de Covid jaren gaan we een nieuwe start maken. Onze website geertderijckerkring.org staat inmiddels weer online. We nemen we ons voor om die eens goed op te frissen, al zal het mogelijk "Met tijd en boterhammen" zijn. Als eerste activiteit gaan we zoals goede Vlamingen opnieuw 11 juli vieren met een herdenking Geert De Rijcker, Fons Dhollander en Ivo De Cock. Het traditionele "Feestmaal" na afloop gaan we vervangen door de wat meer democratische Hamburgers en Braadworsten. Wij hopen daarmee ook wat jongeren aan te trekken. In het najaar plannen wij een busreis naar Bokrijk. Verder zullen wij zoals de traditie het wil ook deelnemen aan de IJzerwake en het Zangfeest en uiteraard ook aan activiteiten van andere verenigingen zoals Vl@s.