Ivo De Cock 70 jaar (2)

Toespraak door Astère Vaerewijck ter gelegenheid van de fototentoonstelling 14 maart 2009. Ter gelegenheid van Ivo’ s verjaardag, iedereen hartelijk welkom op deze zogenaamde lentedag. ( het weer was uitzonderlijk koud voor de tijd van het jaar). Ivo is onmiskenbaar Stekenaar en zonder twijfel Vlaams nationalist. Samen met Fons Dhollander stond hij aan de wieg van het Vlaams Blok afdeling Stekene. Vele jaren heeft hij alleen moeten opboksen als raadslid in de gemeenteraad. Vandaag hebben we vier gemeenteraadsleden en is Ivo OCMW- raadslid. Ivo ,zeventig jaar, velen zouden het wat kalmer aan doen, Ivo niet. Hij is nog steeds een vat vol ideeën, neemt initiatieven, documenteert, organiseert en realiseert, waarvan ondermeer de Dr. Geert De Rijcker - Kring. Zijn doelstelling: de Vlaams nationale gedachte actueel te houden via spreekbeurten, boekbesprekingen allerhande, alternatieve 11 juli vieringen enzovoort. Maar wie was Dr. Geert De Rijcker? Geert De Rijcker werd geboren in 1901 in Blankenberge. Studeerde omstreeks 1923 in Leuven voor geneesheer; hij werd preses van het KVHV, werd weggestuurd van de universiteit wegens zijn radicale gedachte t.o.v. de weigering van de vernederlandsing van de universiteiten door te voeren. Hij kwam in Gent terecht en werd voorzitter van het KVHV. Door de vele betogingen en rellen werd in 1930 (na 100 jaar België) aan de universiteiten officieel Nederlandstalig onderwijs gegeven. Afgestudeerd en gehuwd, kwam hij op vraag van zijn schoonbroer, Victor Leemans, naar Stekene, waar hij hier in de Stadionstraat zijn beroep als geneesheer uitoefende. Het duurde niet lang of hij lag overhoop met de berekenaars die liever verdienden dan te dienen. In 1935 werd hij arrondissementsleider van het VNV. In 1938 nam hij deel aan de gemeenteraadsverkiezingen. “Lijst Vlaams Blok” behaalde 22 % van de stemmen met als resultaat: twee gekozenen van de elf raadsleden. Twee jaar later stierf hij, veel te vroeg, op 39 -jarige leeftijd geveld door keelkanker. Na deze toelichting besluit ik met een ode aan de wilskracht en de toewijding van de velen die ons voorgegaan zijn met een bijzonder proza voor Ivo, maar ook voor allen hier aanwezig, getiteld:

Jeugd

De jeugd is geen periode van het leven,
ze is gesteldheid van de geest,
een vrucht van de wil,
een kwaliteit van de verbeelding,
een emotieve intensiteit,
een overwinning van de moed op de schuchterheid,
van de zucht naar avontuur,
op gehechtheid aan het comfort.
Men wordt niet oud omdat men een bepaald aantal
jaren heeft geleefd;
men wordt oud omdat men ontrouw is geworden
aan zijn idealen.
Jaren rimpelen de huid,
maar het verloochenen van zijn ideaal
rimpelt de ziel.
De beslommeringen, de twijfels,
de angsten en de wanhoop
zijn de vijanden die ons langzaam
doen buigen naar de aarde en
ons tot stof maken….voor onze dood.
Jong is hij, die zich kan verwonderen
en verbaasd kan staan.
Zoals het kind, dat onverzadigbaar is,
vraagt hij: “ En dan?”
Hij tart de gebeurtenissen
en schept vreugde in het levensspel……
Je bent zo jong als je geloof,
zo oud als je twijfel,
zo jong als je vertrouwen in jezelf,
zo jong als je hoop,
zo oud als je neerslachtigheid.
Je zult jong blijven
zolang je ontvankelijk blijft.
Ontvankelijk voor wat mooi, goed en groot is.
Ontvankelijk voor wat de natuur,
de mens en het oneindige je zullen verkondigen.

Gen. Mac Arthur